In mei 2016 is er een uitspraak gedaan door het hof waarbij het gaat over een man die de fabrikant van Permax, een geneesmiddel tegen Parkinson, aansprakelijk stelt voor de gevolgen van de bijwerkingen van het medicijngebruik.
Het geschil
Bij de man is in 1996 Parkinson geconstateerd en hij doet in de periode van 1997 tot 2000 mee aan een onderzoek naar het geneesmiddel Permax. Vanaf 1998 krijgt de man problemen met overmatig alcoholgebruik en een gokverslaving. Vóór het gebruik van Permax heeft de man dergelijke problemen niet ervaren.
Uitspraak rechtbank
De man heeft gesteld dat hij door de bijwerkingen van Permax een pathologische gokverslaving heeft ontwikkeld, waardoor hij materiële en immateriële schade heeft geleden tot een bedrag van € 452.871,00.
De rechtbank benoemde in haar uitspraak van 5 december 2012 een deskundige. De deskundige moest onderzoeken wat de relatie was tussen het geneesmiddel en de betreffende gokverslavingen. De deskundige diende te onderzoeken of de fabrikant niet eerder dan in november 2006 bekend kon zijn met de bijwerkingen en de consequenties van het medicijn en hiervan in de bijsluiter melding moest maken van de bevindingen betreffende gokverslaving.
Naar aanleiding van het onderzoeksrapport van de deskundige oordeelde de rechtbank dat van de fabrikant redelijkerwijs verwacht mocht worden:
- dat zij op de hoogte was van de meldingen van beroepsgroepen en patiënten wereldwijd over bijwerkingen van Permax;
- dat de fabrikant bekend is met de wetenschappelijke literatuur en andere publicaties en verslagen die daarover wereldwijd zijn verschenen;
- dat zij deze informatie evalueert op de consequenties daarvan voor Permax, waarbij zij ook enkele meldingen van een bijwerking bij haar beoordeling diende te betrekken.
De rechtbank oordeelde dat er sprake was van een causaal verband tussen de gokverslaving van de man en zijn gebruik van Permax.
De fabrikant heeft hoger beroep ingesteld tegen het vonnis.
Hoger beroep
De fabrikant van Permax is van oordeel dat de man al gokverslaafd was voordat hij het geneesmiddel gebruikte. Volgens de fabrikant was de man al in 1995 gokverslaafd, terwijl hij pas in 1997 Permax is gaan gebruiken.
Ook stelt de fabrikant dat de man in 2003 via zijn huisarts is verwezen naar hulpverlening en dat dit geholpen heeft om zijn gokproblemen aan te pakken.
Volgens de fabrikant is de man nadat hij in september 2005 op de hoogte werd gesteld van de mogelijke associatie tussen Permax en pathologisch gokken, Permax blijven gebruiken waarbij de dagelijkse dosis zelfs hoger was dan in de periode dat de man aan de gokverslaving zou lijden.
Uitspraak Hof
Het hof stelde de man in december 2015 in de gelegenheid om te bewijzen:
- dat zijn herhaald problematisch gokgedrag is ontstaan na het begin van zijn gebruik van Permax in maart 1997;
- dat hij niet eerder dan nadat hij had vernomen dat Permax in verband werd gebracht met gokverslaving zijn gokgedrag heeft kunnen beheersen.
In de uitspraak van 3 mei 2016 oordeelt het hof dat de man er niet in is geslaagd om met overtuigende bewijzen te komen. Het causaal verband tussen het gebruik van Permax en de gokverslaving kan niet worden aangenomen.
De fabrikant van het medicijn is daarom niet aansprakelijk voor schade die de man door zijn gokverslaving heeft geleden.
Meer weten over aansprakelijkheid na medicijngebruik? Neem contact op met een letselschade advocaat van Utrecht Letselschade Advies.
Uitspraak rechtbank: Rechtbank Utrecht, 05-12-2012, ECLI:NL:RBUTR:2012:BY7842
Uitspraak Hof (2015): Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 22-12-2015, ECLI:NL:GHARL:2015:9801
Uitspraak Hof (2016): Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden, 03-05-2016, ECLI:NL:GHARL:2016:3587
