Op een koude decemberdag laat een man zijn hond uit. Het is een Amerikaanse stafford, genaamd Ross. Op datzelfde tijdstip laat een vrouw in zijn woonplaats óók twee honden uit. Eén daarvan was de teckel van haar kind, genaamd Gijs. Gijs en Ross hebben tijdens het uitlaten fysiek contact met elkaar gehad waarna Gijs naar de dierenarts wordt gebracht. Daar bleek dat Gijs helaas al was overleden.
In de administratie vermeldt de dierenarts:
“16.39 gebeld naar spoeddienst ivm gebeten hondje. 16.55u aankomst DAP ELL, Gijs reeds overleden. papierwitte slijmvliezen, geen uitwendige bloedingen, rechter zijde zwelling rechter ribwand en gebroken ribben te palperen. Sterk verdacht inwendige contusie/bloeding thv hart intra-thoracaal.”
De eigenares van de doodgebeten hond stelt de eigenaar van Ross aansprakelijk voor de schade die zij heeft geleden ten gevolge van de gebeurtenissen. De man wordt gesommeerd om binnen veertien dagen aansprakelijkheid voor deze schade te erkennen en een bedrag van € 4.246,95 aan haar te betalen.
Heeft de eigenaresse van Gijs gelijk? Is de eigenaar van Ross aansprakelijk voor de schade? Het hof heeft geoordeeld over de hierboven beschreven situatie.[1]
Hondenbezitter is aansprakelijk
Op grond van artikel 6:179 BW is de bezitter van een hond aansprakelijk voor de schade die de hond aanbrengt. Het betreft in dit geval een zogeheten risicoaansprakelijkheid. De precieze toedracht voor het overlijden van de hond kan in dit geval in het midden blijven. Ook de vraag of de andere hond agressief was, is voor de aansprakelijkheidsvraag niet relevant.
‘Voldoende is dat Ross door de energie die aan een dier eigen is verwondingen heeft toegebracht aan Gijs (of dit nu tijdens een spel is gebeurd of niet) en daardoor schade heeft aangericht’.[2]
Het hof concludeert derhalve dat de bezitter van Ross in dit geval aansprakelijk is door de schade die Ross aan de andere hond heeft toegebracht.
Lees ook: Letsel door eigen huisdier: wordt dit vergoed?
Niet aanlijnen, eigen schuld?
De bezitter van Ross stelt zich in de procedure bij het hof op het standpunt dat de bezitter van Gijs het risico heeft genomen dat Gijs in een spelsituatie met andere honden zou geraken, omdat Gijs niet was aangelijnd. In de procedure is niet vast komen te staan of Gijs al dan niet was aangelijnd. Het hof merkt op dat in dit geval het aan de bezitter van Ross is om te stellen en te bewijzen dat de schade ook het gevolg is van een omstandigheid die aan de bezitter van Gijs kan worden toegerekend. Dit heeft de bezitter van Ross niet kunnen bewijzen. Ook kon niet bewezen worden dat de ontmoeting tussen beide honden niet dezelfde gevolgen zou hebben gehad als Gijs was aangelijnd. Eigen schuld wordt derhalve door het hof niet aangenomen.
De bezitter van Ross is daarom aansprakelijk voor de schade. Hij moet een schadevergoeding betalen en wordt verantwoordelijk gehouden voor de proceskosten en advocaatkosten.
Meer weten over schade en aansprakelijkheid? Neem vrijblijvend contact op met een letselschade advocaat. De letselschadeadvocaten van Utrecht Letselschade Advies hebben ruime ervaring.
Wij adviseren u graag! Neem contact op via ons contactformulier of bel direct naar 030 34 000014
[1] Gerechtshof ’s-Hertogenbosch 15 september 2015, ECLI:NL:GHSHE:2015:3578.
[2] Idem, zie r.o. 7.8.
